രാസം

രാസം ഹരേ! കരുണ താനതു ജീവനെന്നും
സംസാരചക്രമരുളുന്നു രസിച്ചിടുന്നു
സംസാരിയായ മനമത്രെ കൃപാകടാക്ഷം
ഞാന്‍ സന്തതം നുകരുവാന്‍ കനിയുന്നതും നീ