ധ്യാനം

ഗോപ്താ! നീയമരുന്നുവെന്നിലതിഗൂ-
ഢം, ശാന്തിയാ വാഴ്വിനാ-
യെപ്പോഴും ബലമേകിടുന്ന പൊരുളായ്
വാഴുന്നു പോല്‍, സാന്ത്വനം
മുപ്പാരിന്നു കൊടുപ്പതങ്ങു, കൃപയായ്
കാണുന്നതെല്ലാം ഭവാന്‍
തൃപ്പാദം തെളിയേണമുള്ളിലതിനായ്
വന്ദിച്ചിടുന്നേന്‍ പ്രഭോ
(ശാര്‍ദ്ദൂലവിക്രീഡിതം)