ഘനീഭവിച്ചോരുകൃപാസമുദ്രം
മനസ്സിനാനന്ദരസം തരാനായ്
കനിഞ്ഞുശൈലാകൃതിപൂണ്ടതായ് ഞാന്‍
നിനച്ചു തെന്നല്‍ ക്കുളിരേകിയപ്പോള്‍

മായക്കാഴ്ചകളിങ്ങു കാട്ടിയിരുളില്‍
ഗൂഢം മറഞ്ഞീടുമാ
മായക്കാരനെയങ്ങു തേടിയൊരുപാടെ-
ന്നാകിലും കാണുവാന്‍
ആയില്ലേതുമെനിക്കു ചുറ്റുമിരുളായ്
തോന്നീയവന്‍ കാട്ടുമീ
മായാജാലമറിഞ്ഞിടാതെയതിലായ്
ഞാനാണ്ടുമുങ്ങീ സഖേ

Leave a comment