കവിതയെന്തറിയില്ല

കവിതയെന്തറിയില്ല, കവിയല്ല, ഹൃത്തടം
കവിയുന്ന ചിന്തകൾ പുഴപോലെയൊഴുകുന്നു

കവിത

മുറിവേറ്റ ഹൃദയത്തിൻ
മണ്ണിലായ് പാകുന്ന
കരുണതൻ വിത്തുതാൻ
കവിതയായ് തീരുന്നു

ഷണ്മുഖൻ ശരണം

കൂരിരിട്ടുലകമാകെമൂടവേ
പാരിലാരു തുണ ഷണ്മുഖൻ സ്വയം
ഭൂരിഭീതിയകലാൻ വരേണമേ
നേരിലച്ചരണപദ്മമാശ്രയം

നാമദേവൻ

പണ്ടൊരുകാലത്തു പംഢർപ്പൂരെന്നപേർ
പൂണ്ടൊരുനാട്ടിലുണ്ടായിരുന്നു
നാമദേവെന്നൊരു ഭക്തൻ, വിത്തോഭ തൻ
നാമം ജപിച്ചവൻ വാണിരുന്നൂ

ഭക്തൻ്റെ നിർമ്മലഭക്തിയിൽ തൃപ്തനാ-
യെത്രയും വിസ്മയം! പാണ്ഡുരംഗൻ
പ്രത്യക്ഷനായ് വന്നു നാമദേവിന്നവൻ
മിത്രമായ് കൂടെക്കളിച്ചുവെന്നും

ഭക്തി തന്മാഹാത്മ്യം ഭാരതഭൂവിൽ പ –
രത്തുവാൻ വൈകുണ്ഠം വിട്ടുവന്നോൻ
എന്നാലാകാര്യങ്ങളെല്ലാം മറന്നപോൽ
തന്നെയും കാലം കഴിക്കാവതോ?

നാടുചുറ്റിത്തിരിച്ചെത്തുക താനെന്നായ്
നാമദേവിന്നോടു ചൊല്ലി ദേവൻ

വത്തോഭയെ വിട്ടുപോകുവാനാശയാ-
ഹൃത്താരിലില്ല തെല്ലെന്നാകിലും
യാത്രയായ് ഭക്തനാദേവൻ്റെയാജ്ഞയാൽ
ചിത്രമീഭാരതഭൂവിലെല്ലാം

ഭക്തി തന്മാഹാത്മ്യം പാടിയെല്ലാടവും
ഭക്തനാം നാമദേവൻ നടന്നൂ

പിന്നീടുപംഢർപ്പൂരിൽ തിരിച്ചെത്തയാ-
പുണ്യവാനെന്നറിഞ്ഞാഹ്ലാദത്താൽ
പാണ്ഡുരംഗൻ്റെ തൃക്കണ്ണും നിറഞ്ഞുപോയ്
പാവനമാകാഴ്ചയെന്തുചൊല്ലാൻ

ധന്യമായ് നിൻ്റെയീജന്മമീഭാരതം
ധന്യയായ് നീ ചെയ്ത സേവനത്താൽ
എന്നാലുമുണ്ടൊന്നുകൂടിചെയ്യേണ്ടതാ-
യന്നദാനം ഭൂരിസൌഖ്യപ്രദം
എന്നോതി വിത്തോഭ കേട്ടതുനേരത്തിൽ
ഖിന്നനായാരാഞ്ഞു നാമദേവും

അന്തണനല്ലാത്ത ഞാൻ വിളിച്ചീടുകിൽ
വന്നണഞ്ഞീടുമോ വിപ്രവര്യർ

വിത്തോഭ ചൊല്ലി ഞാൻ രുക്മിണീദേവിയോ –
ടൊത്തുവരാം ക്ഷണിച്ചീടുവാൻ

മർത്യരായ് ദേവിയും ദേവനുമാക്ഷണം
പ്രത്യക്ഷരായ്, മൂന്നുപേരുമൊപ്പം
അന്നദാനത്തിനായാളെക്ഷണിക്കുവാ-
നന്നാട്ടിലെല്ലാം നടന്നുവത്രേ

എല്ലാരും സദ്യയ്ക്കണഞ്ഞുവാമൂവരും
എല്ലാർക്കുമന്നം വിളമ്പിയത്രേ

വന്നവരുണ്ടതിൻ ശേഷമാമൂവരു-
മൊന്നിച്ചിരുന്നുപോലുണ്ണുവാനായ്
വിത്തോഭയും നാമദേവുമന്നം പകു –
ത്തുണ്ണുന്നതായ് ജനം കണ്ടനേരം
പറ്റിച്ചുഞങ്ങളെ ജാതിയിൽ മോശമി –
ക്കൂട്ടരെന്നായ് ശണ്ഠയ്ക്കായിറങ്ങി

തൻ ദിവ്യരൂപം ധരിച്ചു വിത്തോഭയ-
ങ്ങന്തണരത്ഭുതപ്പെട്ടുനിന്നൂ

ഹന്ത! വ്യത്യാസങ്ങളീവിധം വിപ്രരേ!
എന്തിനായ് നിങ്ങൾ പറഞ്ഞിടുന്നൂ

ഒന്നല്ലി ജീവനായെല്ലാർക്കുമുള്ളിലായ്
മിന്നുന്നതെന്തിനീജാതിഭേദം

അന്തിച്ചു ചുറ്റിലും നിന്നവർ സാദരം
വന്ദിച്ചു ഭക്തിപ്രകർഷത്തിനാൽ

ആനന്ദനർത്തനമാടി വിത്തോഭയും
സാനന്ദം രുക്‌മിണീദേവിയാടി
നാമദേവൻ മറ്റു ഭക്തരുമന്നേര-
മാമോദമോടുടൻ നൃത്തമാടി

വിശ്വത്തിലുള്ളതാമോരോവണുവിലും
ദൃശ്യമായ് വശ്യമാം നൃത്തമത്രേ