നമിച്ചിടാം

വനമരുവിയുമായ് കലർന്നതായ്
മനമറിയും പുരിയിൽ തെളിഞ്ഞിടും
ജനനി സകരുണം തുണയ്ക്കുവാൻ
ദിനമനു ഞാൻ പതിവായ് നമിച്ചിടാം

ഹരിഹരസുതനേ

ഹരിഹരസുതനേ! മനസ്സിനി –
ങ്ങരിനിചയം സതതം തരുന്നതാം
ദുരിതമകലുവാൻ തുണയ്ക്കണേ
വരിക സദാ ഹൃദി മേ വസിക്കുവാൻ

ശിവം

ഭവനുടെ ചരണം ഭജിക്ക നാം
ഭവദുരിതം നിഖിലം കളഞ്ഞിടാൻ
ഇവനുടെയകമേ തുണയ്ക്കുവാൻ
ശിവ ശിവയും സതതം വസിക്കണം

ഗണപതി!

ഗുണഗണമകമേ നിറഞ്ഞിടാൻ
തുണ തരണം സദയം വിനായകൻ
ഗണപതി കൃപയാർന്നടുത്തുവ-
ന്നണയണമാശ്രയമായിരിക്കണം

കൃപാനിധേ!

ഇരുചെവിയറിയാതെനിക്കകം
ഗുരുവരുളായമരും കൃപാനിധേ!
മുരുക! ശരവണാ ! പ്രഭോ സദാ
തിരുവടി താൻ ശരണം ശിവാത്മജാ

അറിവ്

അറിയുവതഖിലം നിനയ്ക്കിലെ –
ന്തൊരുപിടിമണ്ണുകണക്കുമാത്രമാം
അറിവതിനിനിയും കിടപ്പതോ
നിരവധിയാണുലകപ്പരപ്പുപോൽ

“கற்றது கைமண் அளவு, கல்லாதது உலகளவு” 

https://web.archive.org/web/20121102092948/http://www.nasa.gov/audience/foreducators/informal/features/F_Cosmic_Questions_prt.htm

ആശ്രയം

അടിയനു തുണയായിരിക്കണേ
അടിമലരിൽ ശരണം തരേണമേ
കുടജഗിരിയിലായ് വസിപ്പവകൾ –
ക്കുടയകൃപാബലമാശ്രയം സദാ

ഹരേ!

രമയുടെ പതിയാം ഹരേ! ഭവാൻ
കമലജനും ഗുരുവായിരുന്നവൻ
വിമലജനനുതൻ വസിക്ക നീ
മമ മനമാം കടലിൻ കൃപാർദ്രനായ്

ശരണം

ശിവനുടെദയിതേ! മഹേശ്വരീ
ശിവമരുളൂ സദയം ദയാനിധേ
ഭവഭയമകലാൻ തുണച്ചിടും
തവ ചരണേ ശരണം തരേണമേ

ശരണം

ശിവ! ശിവമരുളൂ കൃപാർദ്രനായ്
ഭവദുരിതം കളയാൻ തെളിഞ്ഞിടൂ
ഭവ! മമ തുണയായിരിക്ക മേ
തവ ചരണം ശരണം മഹേശ്വരാ!