ഭാഗവതം

ശ്രീമദ്ഭാഗവതഗ്രന്ഥം
പ്രത്യക്ഷകൃഷ്ണരൂപമായ്
സ്വീകരിക്കുന്നു ഞാൻ നാഥ!
മുക്തിക്കായ് ഭവസാഗരേ
🙏🙏🙏🙏🙏

പാലയ

ഇരുളും പൊഴുതെൻ വഴിയിൽ തെളിയും
ഗുരുവായൊളിയായണയും കൃപ താൻ
മുരുകൻ, തുണ നിൻ ചരണം ശരണം
കരുണാലയ, ഷണ്മുഖ, പാലയ, മാം

കണ്ണൻ

കണ്ണനെക്കാണുവാൻ കോവിലിൽ ചെല്ലുമ്പോൾ
കണ്ണീർ മറയ്ക്കുമെൻ കാഴ്ചയെല്ലാം

നാവോതുവാനുള്ളതെല്ലാം മറന്നുപോം
നാമവും ചൊല്ലാതിരിക്കുമല്ലോ

സ്പന്ദിക്കുവാൻ തന്നെ വിസ്മരിക്കും മന-
മെന്തോ പുലമ്പുമസ്പഷ്ടമായി

എന്താണു കഷ്ടമീമട്ടിലിയീടുവാൻ
ചെന്താമരാക്ഷന്റെ ലീല തന്നെ

എന്തും അറിയുന്ന ചിന്മയനല്ലയോ
നന്ദാത്മജൻ പിന്നെയെന്തു ചൊല്ലാൻ

നിന്നിലെ നീ തന്നെ ഞാനെന്നു ചൊൽകയോ
മന്ദസ്മിതം തൂകിയെന്റെ കണ്ണൻ

രാധാമാധവം

രാധയും കണ്ണനും നെഞ്ചേ
വേറെയെന്നു ധരിക്കൊലാ
ദേഹിയും ദേഹവും പോലെ –
ത്തന്നെ വേറിട്ടുനിന്നിടാ

ഗോവർദ്ധനോദ്ധരണം

ദേവന്ദ്രനെക്കണ്ടു ഭയന്നതില്ലാ
ഗോവർദ്ധനം, വിസ്മയമില്ലതിൽ മേ
ഗോവിന്ദനല്ലേ തുണയാ , യൊരാൾക്കും
നോവേകുവാനാവുകയില്ല നൂനം

ഗോവർദ്ധനം കൈവിരലാലുയർത്തും
ഗോവിന്ദനെക്കൂപ്പിവണങ്ങിനിൽക്കും
ഗോവാകുവാൻ ഗോപകുമാരനാകാൻ
ദേവേന്ദനാശിച്ചു നമിച്ചുനിന്നൂ

വാഗ്ദേവതേ !

എന്നാലാകുവതെന്തുതന്നെയെഴുതാ –
നെന്നാലുമെന്നാളുമി-
ങ്ങെന്നാവിൻ മൊഴിയൊക്കെയും പ്രതിദിനം
കുത്തിക്കുറിക്കുന്നു ഞാൻ
എന്നാലാവകയൊക്കെയും ഗുണമെഴും
മട്ടായി മാറീടുവാൻ
തന്നാവൂ ഹൃദി നല്ല ചിന്ത സദയം
വാഗ്ദേവതേ നിത്യവും

കൈതൊഴാം

ഇരുന്നിടുന്നു മാമലയ്ക്കുമേലെ വെങ്കടേശ്വരൻ,
വരുന്നു ഭക്തവൃന്ദമങ്ങു നിത്യവും വണങ്ങിടാൻ
ഉരുക്കഴിച്ചിടുന്നു നിന്റെ നാമമാരവർക്കു കൈ
വരുന്നു ശാന്തി, ഞാനതോർത്തു കൈതൊഴുന്നു സാദരം