ധ്യാനം

ആനന്ദമായ് കരുണയായുലകായി ചിത്തേ
ഞാനെന്നു ചൊല്ലിയമരുന്നൊരുതത്വമല്ലോ
ജ്ഞാനസ്വരൂപനതുശങ്കരനല്ലെയെന്ന-
ജ്ഞാനം കളഞ്ഞു ഹൃദി കാണുവതായ് വരേണം