ധ്യാനം

മുരുക, വരികയെന്‍ മനസ്സിലേറു-

ന്നിരുളതു മാറ്റിടുവാന്‍ തെളിഞ്ഞിടേണേ

ഗുരുവരകൃപയായെനിക്കു നീ ത-

ന്നരുളിടു ഭക്തി സദാ നമിച്ചിടുന്നേന്‍

ധ്യാനം

എന്തു ചൊല്ലിടണമെന്റെയുള്ളിലാ-
യെന്നുമുള്ള പൊരുളല്ലയോ ഭവാന്‍
എന്റെ കണ്കകളതു കണ്ടിടായ്കിലും
നിന്നെ ഞാനറിവതുണ്ടു ജീവനായ്

ധ്യാനം

സാമമോതിടുവതും ത്രിസാമ! നിന്‍
നാമമത്രെയകതാരിലെത്തുവാന്‍
താമസം വരരുതെന്നുമേ ഭവാന്‍
താമസിച്ചിടണമങ്ങു തത്വമായ്

ധ്യാനം

കണ്ണുനീരു മറയാക്കിയെന്തിനായ്
കണ്ണനങ്ങു മറയുന്നു മാനസേ
ദെണ്ണമേകിടുവതെന്തിനീവിധം
കണ്ണിലൊന്നു തെളിയൂ കൃപാനിധേ

ധ്യാനം

ഗുരുപവനപതേ തൊഴാന്‍ വരാനാ-
യരുളുക ഭാഗ്യ, മിവന്‍ വസിച്ചിടട്ടേ
ഒരുദിനമരികില്‍, കഥാമൃതം ഞാ-
നുരുവിടുവാനരുളൂ പ്രഭോ കടാക്ഷം

ധ്യാനം

ഉള്ളി പോലെയുലകെന്നതു കാണാ-
മുള്ളു പൊള്ള, മറയെങ്ങുമനേകം
ഉള്ളതാണു തൊലിയായതു, പോയാ-
ലുള്ളതോ വരുവതാം മിഴിനീര്‍ താന്‍

ഉള്ളതുള്ള പടി കാട്ടുവതാകു-
ന്നുള്ളിയെന്റെ ഗുരുനാഥ, നിതെല്ലാം
പൊള്ളയത്രെ, മിഴിനീരിലൊടുങ്ങും
ഭള്ളിതെന്നതു പറഞ്ഞു തരുന്നോന്‍

ഉള്ളു നീറിയൊരു മാത്ര വിളിച്ചാ-
ലുള്ളിലായ് തെളിവതാം കൃപയല്ലേ
ഉള്ളതാം പൊരുള, തിന്നൊളി കണ്ടോ-
നുള്ളതെന്തിവിടെ തേടുവതിന്നായ് ?

ഭള്ളകന്നു മിഴിനീരു തുടച്ചാ-
ലുള്ളിലായ് തെളിവതായ രഹസ്യം
കള്ളമല്ലയതറിഞ്ഞു വസിപ്പോര്‍-
ക്കുള്ളതത്രെ സുഖമീയുലകത്തില്‍