കണ്ണന്റെ കൈയ്യിലൊരു വെണ്ണ കണക്കിലോട്ടൂ-
രുണ്ണിയ്ക്കു ഭക്തി, യതു തന്നെ നിവേദ്യമായി
കണ്ണന് നിനച്ചു, മധുരം വരികള്ക്കണഞ്ഞീ
വണ്ണം, നിറഞ്ഞു മിഴിയാവരി ഞാന് ശ്രവിക്കേ
ദെണ്ണത്തിനാലുഴലുമാദ്വിജനുള്ളിലായീ
വണ്ണം ചൊരിഞ്ഞു കൃപ, ഭക്തമനസ്സിനെന്നും
കണ്ണന് കനിഞ്ഞരുളുമൊക്കെ, സുഖത്തിനായെന്
കണ്ണേ! അലഞ്ഞിടുവതെന്തിനു ലോകമെല്ലാം