ധ്യാനം

ആളും തീയ്യായ് ദുഃഖമെത്തുന്ന നേരം
പാളും ചിത്തേ വന്നിടും ചിന്തയെല്ലാം
കാളും ശോകം മാറ്റുവാനാരുനിന്നെ-
ക്കാളും ഭക്തന്നാശ്രയം കാളിയമ്മേ