ധ്യാനം

അനിതരമൊരുസൌഖ്യം ജീവനേകുന്നതാകും
കനിവിനെയിഹ ചൊല്ലീടുന്നു പോല്‍ ഭക്തിയെന്നായ്
അനിഴദിനമെനിക്കുള്‍ത്താരിലായ് ശാന്തിയേകൂ
കനിവൊടെ നിഗമേശാ ഭക്തനാക്കീടുമെന്നെ

ധ്യാനം

ഹൃഷീകമഞ്ചുമോതിടുന്ന മട്ടു പാഞ്ഞണഞ്ഞിതാ
വിഷം നിറഞ്ഞൊരാറ്റിലത്രെയേറിടുന്നു മാനസേ
വിഷാദമിന്നെനിക്കു ഭക്തിയാകുമൌഷധം തരാന്‍
ഭിഷക് ഭവാനണഞ്ഞിടേണമെന്റെയുള്ളിലിപ്പൊഴേ

(പഞ്ചചാമരം)

ധ്യാനം

കാരുണ്യമായറിവതാം ഭഗവാനെ കഷ്ടം
പാരം ഭയന്നു കഴിയുന്നു മെനക്കെടുന്നു
പാരില്‍ ജ്ജനം സുഖദമായൊരു നാളിനായ് ഹൃ-
ത്താരില്‍ തെളിഞ്ഞിടുവതാണിതറിഞ്ഞിടാതെ