മേല്പത്തൂര്‍

രോഗം തോഴരു തന്നെയത്രെയഥവാ
പാണ്ഡിത്യമുള്ളോരെഴും
യോഗത്തില്‍, പല കാവ്യമൊക്കെ നുകരാ-
യായ് വാഴുമെക്കാലവും
ഭോഗത്തില്‍ കഴിയും ഭജിച്ചിടുവതും 
പിന്നേയ്ക്കു വയ്കൂം മഹാ-
ഭാഗ്യം കാലപുരിക്കു പോകുവതിനായ്
തീര്‍ന്നീടുമീജീവിതം

പ്രചോദനം (മൊഴിമാറ്റമല്ല)

ഹേ രോഗാനനുയൂയമേവസുഹൃദോ
യൈര്‍ നിസ്പൃഹോഹംകൃതഃ
കാവ്യാലം കൃതിതര്‍ക്കകോവിദസഭാ
യോഗേഷു ഭോഗേഷു ച
നോ ചേത് കൃഷ്ണപദാരവിന്ദഭജനം
വേദാന്തചിന്തമപി
ത്യക്ത്വാശ്വശ്വ ഭ്രമാദരഹരഹോ
യാമ്യേവ യാമ്യാം പുരിം

(മേല്പത്തൂര്‍ ഭട്ടതിരിപ്പാടിന്റെ ശ്ലോകം ആണ് മൂലം)