മാല്യം

ഗുരുവായൂർ പുരിയിലിരിക്കും മമ ഭഗവൻ! ചിന്തകളാൽ ഞാൻ
ഒരുമാല്യം തവ തിരുമാറത്തണിവതിനായ് കോർത്തുതരുന്നൂ
തിരുമെയ്യിൽ സദയമതിട്ടിട്ടരികെ വരൂ ദർശനമേകാൻ
കരുണാർദ്രം, തിരുവടിയിൽ ചേർന്നലിയണമെന്മാനസമപ്പോൾ

Grounded

പൊട്ടിത്തകർന്ന കനവിൻ കണമൊക്കെയൊന്നായ്
തട്ടിച്ചുനോക്കിയിതു ഹാ! ചിലരോതിടുന്നൂ
“കുട്ടിത്തമറ്റു ബഹുപക്വതയാർന്നു നീ”യീ –
മട്ടിൽ സ്തുതിക്കുവതുകേട്ടു ചിരിച്ചു പാവം

ബ്രഹ്മഗർവ്വശമനം

മായനെക്കാണ്മതിന്നായ് വനത്തിലേ-
യ്ക്കായെഴുന്നള്ളിവന്നതാം നാന്മുഖൻ
മായ കാട്ടുവാനായൊരുമ്പൊട്ടതിൽ
ന്യായമെന്തതും കണ്ണൻ്റെ ലീലയോ?

അന്നു ജ്യേഷ്ഠൻ ബലരാമനോടൊത്തു
ചേർന്നു കാട്ടിലാപൈക്കളെ മേയ്ക്കുവാൻ
ചെന്നുകൂട്ടരോടൊപ്പം കളിച്ചുന-
ല്ലന്നമുണ്ടു രസിക്കുന്നവേളയിൽ
പൈക്കളില്ലഹോ ചുറ്റുവട്ടത്തെന്നായ്
പാവം ഗോപാലബാലർപരുങ്ങവേ
നന്ദനന്ദനൻ കൃഷ്ണൻ തിരുവടി
ചെന്നുനോക്കുവാനായ് പുറപ്പെട്ടുപോൽ

കണ്ടതില്ല തൻ പൈക്കളെ, കാരണ-
മുണ്ടു നാന്മുഖൻ തന്നുടെ ലീലതാൻ
എന്നറിഞ്ഞുപോയ്, പുഞ്ചിരി തൂകി താൻ
വന്ന ദിക്കിലേയ്ക്കെത്താൻ കുതിച്ചുപോൽ

ഹന്ത! ചെന്നങ്ങനോക്കുന്ന വേളയിൽ
എന്തൊരത്ഭുതം! ബാലകന്മാരില്ല

എന്തുചെയ്യുമിക്കുഞ്ഞെന്നറിയുവാൻ
തോന്നി കൌതുകം നാന്മുഖനെത്രയും
(തുടരും…)

കമലലോചന! നയിക്കുക

കമലലോചന! നിൻ കഥ കേൾക്കയാൽ
ഭ്രമമെനിക്കുളവായതിനാൽ മനം
ഭ്രമരമായലയുന്നതു, കാൺക, സം-
ഭ്രമമകറ്റി നയിക്കുക സാമ്പ്രതം

സമസ്യാപൂരണം

ഒത്താലൊത്തു

ഹൃത്താരിൽ തെളിയുന്ന ചിന്ത വഴിപോൽ
ചേരും ചമത്കാരവും
ചേർത്താർക്കും പ്രിയമേകിടുന്ന പടിയായ്
ശ്ലോകം കുറിക്കും ശ്രമം
ഒത്താലൊത്തു, “പിഴച്ചിടുന്നു യതി, “യൊ-
ട്ടർത്ഥം സ്ഫുരിക്കാതെയായ്”
ഇത്ഥം തെറ്റു ഭവിച്ചിടാതെയെഴുതാൻ
പോരാ വരും ജന്മവും