നന്ദി

വായുവിൽ ഗൂഢമായ് തങ്ങുന്ന ബാഷ്പത്തെ
വാനിലെ മേഘത്തിനുള്ളിലായ് ചേർത്തുടൻ
കാർമേഘമായ് മാറ്റി, തപ്തമാം ഭൂമിക്കു
കാരുണ്യവർഷമേകുന്നവനല്ലയോ
ആരുമേ കാണാതെയുള്ളിൽ പതുങ്ങിടു-
മോരോ വിചാരവും വാക്കാക്കി നിത്യവും
ശ്ലോകം രചിക്കുവാൻ പാകത്തിലാക്കുന്ന –
താകൃപയ്ക്കോതുന്നു നന്ദി ഞാനെന്നുമേ

‘